مقاله علمی :وسترن بلات ( پروتئین ایمونوبلات ) چیست؟ازدکتر علی اصغر ایت اللهی متخصص علوم ازمایشگاهی و رئیس هیئت پزشکی ورزشی استان گلستان.

کدخبر:۶۲۰۹۲

البرزگلستان/وسترن بلات (که بعضاً به آن پروتئین ایمونوبلات نیز می گویند) یک روش تحلیلی است که به طور گسترده ای در زیست شناسی مولکولی و ایمونوژنتیک برای شناسایی پروتئین های خاصی در یک نمونه از بافت هموژن شده و یا عصاره بافتی استفاده می شود.
به طور خلاصه، نمونه تحت دناتوراسیون پروتئین و سپس الکتروفورز بر روی ژل قرار می گیرد. نهایتا یک آنتی بادی مصنوعی یا مشتق شده حیوانی (معروف به آنتی بادی اولیه) اضافه می شود که پروتئین هدف خاص را شناسایی می کند و به آن متصل می شود. غشا الکتروفورز قبل از شستشوی آنتی بادی های اضافی، در محلول حاوی آنتی بادی اولیه شسته می شود. سپس یک آنتی بادی ثانویه نیز اضافه می شود که آنتی بادی اولیه را شناسایی می کند و به آن متصل می شود. آنتی بادی ثانویه، از طریق روش های مختلفی مانند رنگ آمیزی، ایمونوفلورسانس و رادیواکتیویته قابل رویت می شود، و به این ترتیب امکان شناسایی غیر مستقیم پروتئین هدف خاص فراهم می شود.
سایر تکنیک های مرتبط شامل تجزیه و تحلیل دات بلات، دات بلات کمی، ایمونوهیستوشیمی و ایمونوسیتوشیمی هستند که در آن ها از آنتی بادی ها برای شناسایی پروتئین موجود در بافت ها و سلول ها استفاده می شود که در آن ها رنگ آمیزی های ایمنی و (ELISA) استفاده می شود.
نام وسترن بلات Western blot از نام مشابه ساوترن بلات Southern blot گرفته شده است که روشی برای تشخیص DNA موجود در نمونه است و از نام مخترع این تکنیک، زیست شناس انگلیسی ادوین ساوت گرفته شده است. همچنین تشخیص RNA به کمک تکنیک نورترن بلات Northern blot انجام می شود. روش وسترن هنوز هم یکی از پرکاربردترین روش های تجزیه و تحلیل و بررسی پروتئین ها است.
کاربرد وسترن بلات
وسترن بلات به طور گسترده ای در بیوشیمی برای تشخیص کیفی تک پروتئین ها و اصلاحات انجام شده بر روی پروتئین (مانند تغییرات پس از ترجمه) استفاده می شود. این روش به عنوان یک روش کلی به منظور شناسایی وجود یک پروتئین خاص در یک مخلوط پیچیده ای از پروتئین ها استفاده می شود. برای به دست آوردن یک برآورد نیمه کمی از یک پروتئین می توان آن را از نظر اندازه و شدت رنگ یک باند پروتئینی تشکیل شده بر روی ژل بررسی کرد. همچنین می توان از یک سری رقت های یک پروتئین خالص با غلظت های شناخته شده استفاده کرد تا تخمین دقیق تری از غلظت پروتئین مجهول به دست بیاید. از وسترن بلات به طور معمول برای تأیید تولید پروتئین پس از تکنیک کلونینگ استفاده می شود. همچنین در تشخیص پزشکی، در آزمایشاتی نظیر HIV یا BSE-Test استفاده می شود.
کاربرد دیگر آن در تشخیص تولارمیا است. ارزیابی توانایی وسترن بلات در تشخیص آنتی بادی علیه F. tularensis نشان داد که حساسیت آن تقریباً ۱۰۰٪ و اختصاصیت آن ۶/۹۹٪ است.
در برخی از تست های بیماری لایم از تکنیک وسترن بلات استفاده می شود. همچنین می توان از وسترن بلات به عنوان یک آزمایش تأییدی برای عفونت هپاتیت B و عفونت HSV-2 (هرپس نوع ۲) استفاده کرد. در دامپزشکی نیز گاهی اوقات برای تأیید وضعیت FIV + در گربه ها از وسترن بلات استفاده می شود.
کاربردهای دیگر وسترن بلات در آژانس های جهانی ضد دوپینگ (WADA) است. دوپینگ خون استفاده نادرست از برخی از تکنیک ها یا مواد برای افزایش توده گلبول های قرمز فرد است، که به بدن این امکان را می دهد تا اکسیژن بیشتری را به عضلات منتقل کند و بنابراین استقامت و عملکرد آن ها را افزایش دهد. سه ماده یا روش شناخته شده برای دوپینگ خون وجود دارد؛ اریتروپویتین (EPO)، حامل های اکسیژن مصنوعی و انتقال خون. هر کدام از این روش ها در پوشش فهرست مواد و روش های ممنوع WADA است. از روش وسترن بلات در مسابقات جام جهانی فیفا ۲۰۱۴ برای بررسی دوپینگ شرکت کنندگان آن رویداد استفاده شد.
انتهای پیام