آداب ورسوم ماه رمضان در بین سیستانیهای گلستان ومازندران
آداب ورسوم ماه رمضان در بین سیستانیها
البرز گلستان/,وقتی قرار است در خصوص یک پدیده اجتماعی وبخصوص وقتی قرار است که یک بخشی از جامعه صحبت کنیم باید به زیرساخت های فلسفی آنها دقت کنیم .بعنوان مثال وقتی قرار است در مورد سیستانیها صحبت کنیم حتما باید پیشینه تاریخی وتمدنی وافتخارات مذهبی انهارا در نظر داشته باشیم.سیستانیها بعنوان مردمانی مومن و ولایت مدار وحق جو هستند سیستانیها در طول تاریخ مردمی خدامحور بوده اند ارزشهای الهی نزدسیستانی ها دارای ارج وقرب خاصی هست.سیستانیها همواره عامل به احکام الهی بوده اند. بر اساس کتاب تاریخ سیستان آیین‌های رمضان در این منطقه تاریخی غنی دارد و مردم این منطقه در صدر اسلام به دلیل برخورداری از رصد‌خانه با رصد ستاره‌ها به راحتی از حلول ماه مبارک رمضان با خبر می‌شدند و یک ماه را روزه‌داری میکردند. ماه مهمانی خدا که می‌رسد سیستانیها از چند روز قبل به استقبال آن می‌روند به طوری که در هرجاسیستانیهابودوباش دارند, خروش مردم را در غبارروبی از مساجد، نذور و حضور بر سر خاک اموات می‌بینیم.
زندگی مردم سیستان با نزدیک شدن به ماه مبارک رمضان،حال و هوای این ماه پر خیر و برکت را به خود می گیرد.
در روزهای پایانی ماه شعبان نان محلی و کلوچه محلی خرمایی را برای یک ماه مصرف خود آماده می‌کنند که در ماه مبارک تنها به راز و نیاز با معبود خویش مشغول باشند.درآداب ورسوم سیستانیها جایگاه خاصی هم به ماه رمضان داده شده است وماه رمضان در سیستان ودر بین سیستانیها بنا به بررسیهای بنیادنیمروز ارزش والایی دارد وسیستانیها برای این ماه برنامه ها ومراسم خاصی دارند که از آن بعنوان آداب ورسوم ماه رمضان در سیستان ورمضان در بین سیستانیها یاد میشود از رمضان خوانی ورمضونیکه تا سحرخوانی واکرام خانواده شهدا و…همگی از آداب ورسوم سیستانیها در ماه رمضان هست رمضان خوانی ورمضونیکه از مراسمات ویژه وپر معنای ماه مبارک رمضان در بین سیستانیهاست
ماه مبارک رمضان ، ماه آموزش، آمرزش، دعا و فضیلت است.
بزرگانمان این ماه را در لهجه خودشان رمضو ( ماه برکت و رحمت) می نامیدند.
ماه مبارک رمضان، ضیافت پر شکوه الهی است، سیستانی های گلستان ومازندران از پیر و جوان با آیین خاصی دل خود را صیقل می دهندو در این مهمانی شرکت می کنند به گفته محمدآذری مدیربنیادفرهنگی نیمروز.
در این ماه مبارک سیستانی های گلستان آیین های خاص خود را بر پا می کنند، از رسوم خاصی چون رمضان خوانی … عیادت از مریض … صله رحم… کمک به مستمندان… دعا و نیایش بخصوص در شبهای قدر و….
-سحر خوانی و رمضان خوانی
اگرچه برخی از آداب ورسوم به دلیل زندگی ماشینی وتغییرسبک زندگی دچار تغییراتی شده است واگرچه در گذشته این مراسم از غنای ویژه ای برخودار بوده است و مردم با شور و شوق خاصی آنرا اجرا می کرده اند اما با گذشت زمان و ماشینی شدن زندگی بشر این رسم کهن نیز از رونق افتاد و اکنون تنها شاهد گوشه ای از آن هستیم به گفته مدیرمسول روزنامه گلستان نو:اگرچه گاه مشاهده می شود؛
رمضان خوانی هم در پیچ وخم های زندگی ماشینی گاه به فراموشی سپرده شده است اما در بسیاری از روستاهای سیستانی نشین ازجمله امیرابادگرگان,بخش وشمگیر؛اسماعیل ابادینقاق وکاظم خوجه کلاله وحسن اباد وهاشم ابادگرگان نیز اجرا میشود
بر اساس سوابق تاریخی و گفته ها نشان میدهد که آیین سحرخوانی و رمضانخوانی از صدر اسلام نزد مردم سجستان (نام قدیمی سیستان) مرسوم بوده است.وبه هرکجا که سیستانیها رفته اند هنوز این رسوم را حفظ کرده اند
در این آیین چند نفر از ریش سفیدان و معتمدان روستاهای سیستان لحظاتی پیش از آغاز سحر از خواب بیدار شده و با رفتن به پشت بام خانه ها و خواندن اشعار مذهبی با لهجه محلی مردم روستا را از رسیدن وقت سحر باخبر می کنند.بررسیهای میدانی بنیادنیمروز که در سایت نیمروزانلاین نیز منتشر شده است نشان می دهد که کارهای سیستانیان وبخصوص مراسمات سیستانیها دارای معانی ورموز خاصی می باشدمثلا همین.
آیین رمضان خوانی نیز از ۸ تا ۱۵ ماه رمضان در سیستان اجرامی شده است واکنون نیز در بین زابلی های گلستان ومازندران از جایگاه خاصی بین مردم برخوردار است محمدآذری می افزاید:.
در این آیین جمعی از جوانان و نوجوانان هر محله در دسته ای کوچک پس از افطار برای جمع آوری نذورات به درب منازل مردم مراجعه کرده و اشعار محلی را با صدای رسا قرائت می کنند.
«””رمضو الله، الله رمضو، رمضو الله، خوشنوم خدا _ رمضو اومده مهمونش کنه، گوو گوساله ره قربونش کنه _ ای سرا از کنه که کولک داره، م که فهمو صابیو بورک داره _ ای سرا از کنه که رو و باده، دو پسر داره که نو دوماده» اشاره کرد.
” رمضان ماه خداست، رمضان آمده میهمانش کنید، گاو و گوساله را قربانش کنید_ این منزل از کیست که بادگیر دارد، من که می دانم صاحبش بورک (کلوچه محلی) دارد_ این منزل از کیست که رو به باد است ، دو پسر دارد که تازه داماد است”
جدااز کارکردهای اجتماعی وعرفانی که خواندن اشعار دارد؛این اشعار از آن جهت گفته می شود که صاحب منزل از سر سخاوت و بردباری هر چه دارد برای کمک به مستمندان به دسته رمضان خوان اهدا کند.
شرکت کنندگان در این آیین پس از اجرای برنامه رمضان خوانی برای دریافت انعام از سوی صاحبخانه در انتظار می مانند.
در زمان خواندن این اشعار توسط نوجوانان ودسته های جمعیتی ؛پس از لحظاتی کوتاه صاحبخانه با چهره ای گشاده با قدری کلوچه محلی یا مقادیری پول یا مواد غذایی در حد توان و وسع خود، به جمع رمضان خوانان پیوسته و در صورت تمایل همراه آنان رفته یا موادغذایی و پول در اختیار آنان قرار می دهد محمدآذری خاطرنشان کرد:.این کاربه دلیل کارکردهای اجتماعی فراوانی که داردصرفابحث جمع اوری هدایا نیست وبنابراین,
خانه ای که توانایی لازم برای کمک کردن ندارد با مقداری آب که نشانه روشنایی و آبادانی است به در منزل یا پشت بام آمده و در فرصتی مناسب بدون اینکه دیگران متوجه شوند آب را از پشت بام و یا سر در منزل بر روی دسته رمضان خوان می ریزد و لحظاتی به شادی و شوخی سپری می شود و رمضان خوانان نیز متوجه منظورش شده و به در خانه دیگری می روند.
جوانان با اجرای آیین رمضانخوانی پول و غذا از مردم جمع آوری کرده و چنانچه در میان خودشان فردی کم بضاعت وجود داشته باشد مقداری از آن را به وی می دهند و بقیه را میان نیازمندان و فقرا توزیع می*کنند.
آیین های رمضان خوانی و سحرخوانی ریشه در فرهنگ غنی مردم سیستان دارد و در واقع این آیین ها قداستی خاص به ماه مبارک رمضان می بخشدچگونگی اجرای ایین رمضان خوانی سیستانی ها به این گونه است که شبهای ۱۴تا ۱۹ ماه مبارک رمضان ، گروهی از مردم با خواندن اشعار مخصوص به در منازل مراجعه و از صاحب خانه هدایا و نذوراتی را دریافت می کنند.
در پایان این آیین، اموال و جمع آوری شده بین نیازمندان و یتیمان تقسیم می شود مدیربنیادنیمروزبا اشاره به ریشه های تاریخی مردم سیستان وسیستانیه های گلستان ومازندران افزود:.
برخی ریشه این آیین را در تاریخ مردم سیستان و عیاری و فتوت آنها می دانند که این امر به واقعیت نیز نزدیک است
اگر رستم و دیگر پهلوانان زابلی شاهنامه را ساخته ذهن فردوسی بزرگ بدانیم، تاریخ بر وجود دیگر قهرمانان این خطه نظیر ˈیعقوب لیث صفاریˈ که علیه حاکمان جور زمان خود قیام کرد، گواهی داده است
البته این رسم رنگ و بوی مذهبی نیز به خود گرفته است، زیرا آغاز اجرای این آئین با ولادت کریم اهل بیت (ع) امام حسن مجتبی (ع) مقارن است و پایان آن نیز با شب ضربت خوردن امام علی(ع) مصادف است که رسیدگی به ایتام و بینوایان از سوی آن حضرت زبانزد است..
\(آمادگی برای ماه مبارک رمضان))
-نظافت خانه ، مساجد و تکایا :
در استقبال از ماه مبارک رمضان در بین سیستانی ها می توان به نظافت خانه و کاشانه و اماکن مقدّس مانند مساجد و تکایا اشاره کرد.
یک هفته قبل از این ماه پر فضیلت ، سیستانی ها به نظافت کامل مساجد و تکایا می پردازند که البته این رسم در بین سیستانی هایی که به سایر مناطق ایران عزیز مهاجرت کرده اند همچنان پابرجاست.
برخی از خانواده ها مساجد را با فرش های دستبافت که حاصل دستان ترک خورده خودشان است مزین می سازند.
خانواده ها نیز قرآن و کتاب های دعا را به مساجد هدیه می دهند.
-((حمایت از افراد بی بضاعت))
بیشتر خانواده های سیستانی که تقریبا از تمکن مالی برخوردارند به خصوص در روستاهای این منطقه یک روز مانده به ماه رمضان گوسفند یا بزی را قربانی می کنند و قسمتی از آن را برای همسایه ها و افراد بی بضاعت می فرستند.
– پیشواز :
بسیاری از مردم مدتها قبل از ماه رمضان روزه گرفته و به پیشواز این ماه مبارک می روند. این روزه ها در ایام خاصی در ماههای رجب و شعبان گرفته می شود.
– مراسم آشتی کنان و نقش “ریش سفید”
یکی از مراسم این ماه مبارک ، مراسم آشتی و ایجاد دوستی بین افرادی است که به علتی از یکدیگر دل آزرده شده اندبه گفته محمدآذری محقق فرهنگ عامه سیستانیها:.
سیستانی ها بر این باورند که بدون آشتی با برادران دینی ، روزه فرد مورد قبول درگاه الهی واقع نمی شود.البته کارشناسان فرهنگی بنیادنیمروز کانون فرهیختگان سیستانی عقیده دارند این مراسم آشتی دادن فقط مختص ایام ماه مبارک نیست بلکه در کلیه اعیادمذهبی وملی نیز اعضای خانواغده وفامیل بررسی می کنند در مدت گذشته بین چه کسانی خدای ناکرده به اصطلاح شکراب شده است تا انها را به این بهانه اشتی بدهند
در مراسم آشتی کنان یکی از ریش سفیدان نقش آشتی دهنده را بازی می کند. در خانه اش سماور را روشن کرده و چایی دم می کند و آن دو نفر را که نسبت به هم کدورتی دارند، بدون اطلاع از یکدیگر دعوت می کند و مراسم آشتی کنان راه می اندازد.
– عیادت از بیماران :
یکی دیگر از رسوم نیک و پسندیده در این ماه ، عیادت از بیماران است.
اگر کسی از همسایه ها و یا خویشاوندان مریض باشد، اهالی به عیادتش می روند و برای سلامتی او دعا می کنند.
– اعزام روحانیون به مساجد و آموزش قرآن کریم و اصول عقاید :
به گفتهع محمدآذری محقق فرهنگ عامه سیستان:در گذشته در هر روستا وحتی در نیزارها ودورافتاده ترین ها نیز ملا وسید وجود داشته است تا هم به مردم قران اموزش دهد وهم احکام شرعی را بگوید وهم سهم امام و..را مردم به اوبپردازند واکنون نیز که امور سیسمی واداری شده است گاه با همکاری معتمدین وبزرگان طوایف وروستاها و..برای باز گو کردن اصول عقاید، پاسخ به پرسشهای دینی و آموزش قرآن در ماه مبارک رمضان روحانیون به مساجد مناطقی که فاقد روحانی مستقر است اعزام می شوند.
هر روحانی به مدت یک ماه در مسجدی می ماند و در روز اول مردم برای خوش آمدگویی به دیدن او می روند.
برای افطار و سحری، هر روز یکی از اهالی او را به خانه اش دعوت می کند.
برگزاری جلسات قران در طول روز ، در مساجد جلسات آموزش قرائت و تجوید قرآن دایر است و این جلسات رونق خاصی دارد.
-افطار
-تشخیص زمان افطار
برای اطلاع از فرا رسیدن افطار از روشهای گوناگون استفاده میشود، از جمله ساعت و تقویم و اعلام وقت توسط رادیو و تلویزیون و. . .
در گذشته های دور تشخیص زمان افطار با امام مسجد بود. به این ترتیب که امام مسجد به همراه جمعیتی که جلوی مسجد جمع شده اند, با نگاه کردن به سرخی بعد از غروب آفتاب, زمان افطار را تشخیص می دادند.
چون در مسجد بلندگو نبود بعد از تشخیص زمان افطار توسط امام مسجد, یکی از بزرگان با رفتن بر پشت بام مسجد اذان می گفت و بچه ها نیز با دویدن در کوچه ها زمان افطار را به اطلاع مردم می رساندند.
– افطار کردن و افطاری دادن
روزه داران معمولاً روزه خود را با خواندن دعاهای مخصوص افطار و با خرما یا کشمش افطار می کنند.
در سفره افطار خرما یا کشمش, چای ، نان تافتون محلی و کلوچه خرمایی محلی گذاشته می شود.
غذای افطار را نیز معمولاً آبگوشت محلی یا هر نوع غذایی که در وسع صاحب خانه است تشکیل می دهد.
– روشهای بیدار شدن در سحر
در گذشته تشخیص وقت سحر از روی حرکت ماه و ستارگان صورت میگرفت, از روی تجربه تشخیص می دادند که وقتی ماه به محل معینی در آسمان برسد, سحر نزدیک است و در صورت ابری بودن هوا با بانگ خروس بیدار می شدند.
برخی از مردم برای ثواب شب زنده داری می کردند و سحرهای ماه رمضان با جارکشیدن و با کوبیدن چوب بر حلب, مردم را بیدار می کردند.
روش دیگر در روستاهای فاقد روشنایی, روشن کردن فانوس و کوبیدن درب منزل همسایگان بود.
– شب قدر
سیستانی ها در شبهای ۱۹ ، ۲۱ و ۲۳ رمضان تا صبح به دعا و عبادت مشغول می شوند وهمانندسایر مومنین وشیعه ها ضمن برگزاری مراسم احیا به دعا ئنیایش می پردازند.
– آمادگی برای عید فطر
به گفته محمدآذری محقق فرهنگ عامه سیستانی های کشورسه روز قبل از فرا رسیدن عید فطر, به نظافت و خانه تکانی می پردازند و لباسهای نو تهیه می کنند.
در این روز نانهای روغنی به نام ((قلیفی)) و کلوچه های محلی پخت و بین همسایه ها و خویشاندان توزیع می شود.
در روز عید فطر تمام مردم روستا با حضور در مکانی که به منظور اقامه نماز عید در نظر گرفته شده حضور می یابند و پس از خواندن نماز و پرداخت فطریه ، فرارسیدن عید فطر را به یکدیگر تبریک گفته و به همراه روحانی و ریش سفیدان برای عرض تبریک به خانه های اقوام و اشنایان می روند.
دید و بازدید عید از خانه شهدا وسادات یا بزرگترین فرد فامیل آغاز می شود و پس از حضور در هر خانه و خوردن شیرینی محلی و چای و میوه، خانه را به همراه صاحب خانه برای رفتن به منزل دیگر خویشاوندن و دوستان ترک می کنند.
معمولا تمام ساکنان هر روستا با یکدیگر قوم و خویش هستند و به همین سبب هیچ خانه ای بدون دید و بازدید عید نمی ماند حتی اگر از اقوام و خویشان هم نباشند
زیباسازی*، غبارروبی مساجد، اهدای فرش به مکان*های مذهبی، کمک به نیازمندان و دادن خیرات از جمله برنامه*های پیش از آغاز ماه مبارک رمضان در سیستان است. همچنین بیشتر مردم سعی می*کنند با جامه*های نو و تمیز به استقبال این ماه بروند تا ظاهر و باطن را پاک نگه دارند..
کارشناسان بنیادنیمروز کانون فرهیختگان سیستانی معتقدند:, فرهنگ سیستانی از جمله فرهنگهایست که همواره تنوع ونوع آوریهای در طول تاریخ گذشته سیستان را بهمراه داشته است که هریک از این سنتها واداب ورسوم نشانی خاص از یک برنامه مهم وتاریخی است که در بین افراد یک قوم مطرح بوده وبنا به اعتقادات عامه مردم از اهمیبت خاصی برخوردار بوده است .
میتوان اذعان کرد که این اداب ورسوم نشان از عظمت وارزش والای یک قوم در طول ادوار گذشته بوده است وچه بسا که بسیاری نیز ممکن است با نوعی خرافه همراه باشد اما آنچه حائز اهمیت است اینکه نسلهای گذشته با نگاهی خاص بدان توجه داشته ودر حفظ وانتقال آن به نسلهای بعدی کوشیده اند
ماه مبارک رمضان نیز از این امر مثتثنی نبوده ودر طول این ماه نوعی اداب ورسوم واعتقادات خاص با برنامه های متنوع در سیستان رواج داشته که ریشه در فرهنگ سیستانی دارد کارشناسان فرهنگی بنیادنیمروز معتقدند: گرچه امروزه از اهمیت آن کاسته و در بین جوامع کمرنگ گردیده اما همواره بعنوان یک نماد فرهنگی مورد توجه بوده واز آن یاد می گردد
چه وشی(چاوشی)سحرخوانی؛ آیین هزارساله
سحر خوانی *از دیگر سنت*های مهم و ماندگار منطقه سیستان است که جلوه*ای زیبا به ماه مهمانی خدا در این خطه از ایران داده است. در آیین سحرخوانی با توجه به رشد تکنولوژوی و وجود وسایل سمعی بصری باز هم فریاد ریش*سفیدان سیستانی شنیده می*شود. در این آیین بزرگان منطقه یک ساعت قبل از اذان صبح بر بالای بلندترین منطقه روستا می*روند و با ضربه زدن به دهلی خاص و با خواندن اشعار دینی و عرفانی مردم را از خواب بیدار می*کنند. پس از آنکه مردم بیدار شدند با ذکر سروده*ای خاص به استقبال اذان صبح می*روند تا این*که موقع اذان صبح آن را با صدایی بلند به مردم اعلام می*کنند.
بر اساس برخی از روایت*های موجود، آیین سحرخوانی و رمضان*خوانی بیش از یک هزار سال پیش یعنی از اوایل اسلام، نزد ساکنان سیستان مرسوم بوده است. برپایی نشست*های مذهبی، دعا و مراسم ذکر مصیبت اهل بیت (ع) و دوره*های قرآن از دیگر مراسم مرسوم در بین مردمان گلستانی سیستانی تبار به*ویژه بانوان سیستانی است.
از دیگر سنت*های این مردمان ولایتمدار ومومن می*توان به نذورات پس از افطار اشاره کرد که مردمان در حد وسع، قوت خود را با دیگران تقسیم می*کنند و روزه خود را باز می*کنند
ماه مبارک رمضان ماه خیر وبرکت از گذشته ها در بین قوم سیستانی مورد توجه بوده و اطعام افطاری به همسایگان ونیازمندان ، انفاق واحسان به مستمندان در نوع خود از اهمیت خاصی برخوردار بوده است .
در گذشته بنا به تحقیقات کارشناسان فرهنگ عامه بنیادنیمروز فرا رسیدن ماه مبارک رمضان پس از حلول ماه اطلاع رسانی در هنگام سحر به شیوه های خاص صورت می گرفت . در بسیاری مواقع با ایجاد سروصدا در هنگام سحر با ابزاری که در اختیار داشتند ویا کوبیدن درب منازل فانوس به دست ویا چاوشی کردن (خواندن اشعاری زیبا وعرفانی ) فرارسیدن هنگام سحر را به همدیگر اطلاع می دادند که تا سالها ی متمادی به دلیل عدم وجود رسانه ویا وسایل ارتباط جمعی این شیوه مورد توجه بوده است .
چاوشی با خواندن اشعاری با مضامینی خاص با صدای بلند وگروهی صورت می گرفت بطوریکه یک نفر که از صدای رساتری برخوردار بود اشعاری را میخواند و دیگران وی را همراهی میکردند ودر کوچه های روستا می گشتند تا همگان را از فرا رسیدن هنگام سحر مطلع کنند .
رمضونیکه.
در رمضونیکه گروهی از جوانان ویا افراد مسن در روستا گردهم می آیند ودرب منازل اهل روستا حاضر می شوند واشعاری خاص وگاها” در وصف صاحب خانه با اطلاعاتی که در اختیار داشتند را میخواندند . خواندن تا زمان حضور صاحب خانه به درب منزل واهداء هدایایی از انواع مواد خوراکی شامل (قند ، چای ، گندم ، جو ، خرما ، ماش ، عدس ، کشمش ، تخم مرغ ، جوجه محلی و …) ویا پول نقد ادامه می یافت وبه همین ترتیب به اکثر منازل روستا یا محله سرکشی می کردند . وهدایایی دریافت میکردند.بررسیهای کارشناسان فرهنگی بنیادننیمروز کانون فرهنگی سیستانیها نشان می دهد که:.رمضونیکه نوعی شادی در روستا یا محله محسوب می شد بطوریکه گاها” با شوخی های متفاوتی از سوی صاحب خانه در برخورد با افراد وپاشیدن کاسه ای آب از روی دیوار و… بر سر ورویشان همراه می شود .
در نهایت پس از پایان کار هدایایی جمع آوری شده بین نیازمندان ومستمندان همان روستا یا محله توزیع می گردد.
آنچه در خواندن رمضونیکه مورد توجه بوده است اینکه رمضونی خوانی تا قبل از شب نوزدم ماه مبارک ومصادف با ضربت خوردن مولای متقیان امام علی (ع) پایان می یافت .
نمونه ای از اشعاری که در رمضونیکه خوانده می شود
رِمَضو آمـــــــــــــد مهمانش کُنِه
خروسِ یَک سالَه رَ قُربانَش کُنِه
خروسِ یَک سالَه کِه چیزِ نَمِئشَ
گو و گوساــــــلَه رَ قربانش کُنِه
برگردان
ماه رمضان امد مهمان خانه هایتان کنید.
خروس یک ساله را برایش قربانی کنید .
خروس یک ساله که در برابر عظمت این ماه هدیه ای ناقابل است.
گاو وگوساله را برایش قربانی کنید .
ایی خـــــــونه اَز کِنَه کِه رو وَ بادَه
پِسَـــــــــــر دارَه کِه نــــــــو دومادَه
ایی خونه اَز کِنَه کِــه رو وَ روزَه
دودخـــــــــتر دارهَ که مخمل دوزَه
برگردان
این منزل از کیست که روبه باد ساخته شده است .
یک پسری در منزل دارد که تازه داماد شده است .
این منزل از کیست که دربش روبروی خورشید است .
دوتا پسر دارد که هردوتایشان مخمل دوز هستند.
ایی خونه اَز کِنَه کــــــه دورچِه دارَه
مِ خَ مفئمو صابِ یو کـــــــلوچَه دارَه
ایی خونه اَز کِنَـــــــــــه قــفل حیدری
دو دُخـــــــــــــــتر دارَه وَ مانند پری
برگردان
این منزل از کیست که دریچه های زیاد دارد.
من میدانم که صاحبش در منزل کلوچه محلی دارد.
این منزل از کیست که یک قغل حیدری دارد .
دو تا دختر دارد که از زیبای همانند پری هستند .
لازم به ذکر است پس از خواندن هر مصرع از اشعار فوق توسط یکی از اعضای گرو که نسبیت به دیگران خوش صدا تر ورساتر بود دیگر اعضا این مضمون را میخواندند
رِمَضــــــو الله الله رِمَضــــــو رمضــــــو الله خوش نوم خــــــدا
گاها” ممکن است درب منزلی از اهالی زمان بیشتری تا حضور صاحب خانه صرف شود
خوراک رمضان در سیستان
به گفته محمدآذری مدیرمسول روزنامه گلستان نو:در ایام ماه مبارک رمضان در بین سیستانیهای گلستان ومازندران علاوه برغذاهایی که در اقصی نقاط ایران عزیز مشترک می باشد, غذاهای آب دار منطقه از جمله آبگوشت محلی و کشک زرد سیستانی در موقع افظار به اوج خود می رسد. هر چند که نباید از حلیم محلی (غلور) نیز غافل شد چراکه بیشتر خانواده ها در این مدت روی به این غذا می آورند.قلور(غلور) که در ماه محرم به ان غلور امام حسین(ع) گفته میشود در اصل مادر حلیم است ولی با شیوه طبخ متفاوت وقدیمی تردر سیستان که طرزتهیه آن در سایت نیمرو انلاین دات کام موجود است
در قدیم زمانی که ماه رمضان در ایام گرم سال قرار می گرفت مردم از غداهای سرد همچون آب دوغ خیار و کشک استفاده می کردند تا در طول روز دچار گرمازدگی نشوند. آنها حتی برای این*که در طول روز دچار افت قند نشوند از آلوی خشک، برگ زردآلو و دواهای محلی مربائی را درست می کردند که در طول روز به هیچ عنوان احساس ضعف نمی کردند.محمدآذری مدیربنیادنیمروزافزود:لازم بذکر است در آبگوشت زابلی ادویه ای بنام آچار موجود است که راز خوش مزه شدن آن است وهمچنین داخل نان مصرفی سیستانیها رازیانه وشوید وزنیان که برای معده بی نهایت مفید است وجود دارد.همچنین سیستانیهای گلستان در این ماه بیشتر از زمان های دیگربه بردن کاسه غذا به منازل همسایگان اهتمام دارند بخصوص اگر همسایه انها به اصطلاح کم دست یا مستمندباشد یا زن حامله ای داشته باشند.البته سیستانیها درطول سال نیز وقتی غذایی بار بگذارند بویژه اگر آن غذا گرم وسرخ کردنی باشد وبه قول خودشان بوی آن به خونه همسایه رسیده باشد قبل از مصرف اهل منزل باید سهم همسایه یا همان کاسه امسایه را می برند
عیدفطر در عیدفطر نیز مانندسایر اعیادسیستانیها ضمن پوشیدن لباس نو وهمچنین عیدگردی(که رفتن به منازل همسایگان وفامیل ودر وهله نخست سادات وخانواده شهدا می باشد عید را تبریک می گویند)
در روزهای پایانی این ماه هم مردم مراسم ویژه*ای را برای استقبال از عید بزرگ مسلمانان فطر دارند. در نقاط مختلف سیستان ودر گلستان ومازندران که سیستانیها بود وباش دارندگاهی دیده می شود که مردم سه روز به جشن و شادمانی این روز بزرگ دینی مشغول می شوند که این نشان*دهنده جایگاهی عظیم معرفت دینی در بین مردمان سیستانی است
جهت کسب اطلاعات بیشتر وهمچنین دانلود فیلم رمضونیکه یا همان رمضان خوانی به بنیادنیمروزبرویدwww.nimroozonline.com
نوشته شده توسط البرزگلستان در جمعه, ۲۱ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۳:۱۰ ق.ظ
