شعرباگویش محلی مازندرانی / مجتبی بهروزی از روستای بالاجاده شهرستان کردکوی
کدخبر:۵۱۷۴۷
به گزارش البرز گلستان گروه فرهنگ و ادب/🌹 شعر از شاعر جوان و خوش ذوق و سلیقه استان گلستان ” مجتبی بهروزی ” از روستای بالاجاده شهرستان کردکوی
بنام خــــــداونــد شعــر و شعـــور
که در قرآن هِدا اینگونه دستور
که با والـــدین هِــــکانین احســـان
که تا راضی بَواشِن از دل و جان
بِدانین هـــر دِتای قَدر و قِیمِت
فِراموش نَکانین وِشانِ زحمِت
اَگِر چه بِینِشان فرقی دَنیِه
خدا بِنیانِ این کار رِه دَچیِه
ولی اَمــــــــروز به یُمنِ عشق مولا
خوامبه شعر بَئورِم وصف پیِرها
پیِر مانِند آفتاب بِهــــــــــــــــاره
وَچایِ دل آرام و قِـــــــــــــراره
پیِر مـــــــــــــِه آبِرو و اعتباره
پیِر تَک گُل میان لاله زاره
وقتی خاش چشمِه کانده واز و بسته
درِ غاصّـــــــــه مِـــــــــــــــــه رو وُنـِه دَوِستِه
پیِر دست مِه پِشت تکیه گاهه
پیِر لِنگِ رَج مِه قبلــــــــــــــــه گاهه
وِنِه دست دَوُئه مِه دستِ دِلِه
دیـــــگِر غاصّه و غم نَئِرنِه مِرِه
پیِر هـــــــــــــــــر خانـه آرامــش هَسـته
به تنهایی خادِش یک ارتش هَسته
رنــج دِنیـــــــــــــــا کَــشِنِه دَم نَزِندِه
خاشِ بِشکِسته دل رِه پینِه زَندِه
پیِر مشکل گشای مشکلاته
سر آغـــاز تِمــــــام خـاطـراته
وقتی کاندِه پیِر نَرم نَرمِ خنده
تِمام روح و جان رِه کانده زِندِه
اگِر “مـار” خانه آیِنه هَسته
پیِر رُکنِ رَکینِ خانه هَسته
پیِر چون هدیه پاک خداوند
پیِر دارنِه اُبُهِت چون دِماوَند
پیِر چون کوهِ صـــــبر و درد و رنجه
با مشکلات نَرم کاندِه دست و پنجه
پیِر عشــق تِمام عــاشقانـــــه
پیِر وَچـــــــــای سرِ سایِبانـــــه
پیِر بعد از خدا تنها تِرینه
پیِر خدای در روی زمینه
همین یک افتخار بَس بر پیِرها
که هَسته روزشان میلاد مولا(ع)
به نام روز مــــــــــــردان نام دارنِه
سُرور از صِواحی تا شام دارنِه
رَفِق جان یک نصیحِت کامــــــبِه تِرِه
خاشِ هوش و حِواس رِه هادِه مِرِه
پیِر دِه احتـــــــرام و عزِّت هِکان
خدمِتِ والدین بی منِّت هِکان
وِنِه دستِ بَبوس از جان و از دل
دِتـــا دلِ میــــان رِه تــــــــــِه بَزِن پِل
گَت هِکاردِه شِما رِه به امیدی
که تا باشین وِشانِ رو سفیدی
وِنِه عصا بَواشین وقت پیــــــری
روز ناخوشی ، روز دستگیری
همین یک بیت گُمبه هِکانین گوش
شِمِــــــه ذهــــنِ دِلِه نَوو فِرامـــــــوش
پیِر قِشَنگی های سرنوشته
“پیِرِ جا همیشه در بـهـشته”
مِه شعر تقدیم به مردهای آبادی
پیِرهای زحمِت کَشِ “بالجادی”
خـدا جِــه خـوانِه “مجتبی بهروزی”
شِم وِستِه دلِ شاد و کسب و روزی
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🌹تقدیم به پدرهای عزیز 🌹
🌹 شعر از شاعر جوان و خوش ذوق و سلیقه استان گلستان ” مجتبی بهروزی ” از روستای بالاجاده 🌹
نوشته شده توسط البرزگلستان در پنج شنبه, ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۰ ساعت ۹:۵۰ ب.ظ
