کدخبر:۶۹۰۶۷

البرز گلستان/از لحظه ی مُردن، بخدا می ترسم

و از آتش در روز جزا می ترسم

ترسم نبود ز افعی و گرگ ولی

از مور و ملخ در آن سرا می ترسم

از روی هوس خطا نمودم؛ آری

از شر هوا و از خطا می ترسم

امروز بشر کیف مجازی دارد

از کیف مجاز و زین فضا می ترسم

دیدی که چسان جوانی ام رفت هدر

از پیری و دست بر عصا می ترسم

خیری نرسیده بر کسی از سویم

از ناله و آه فقرا می ترسم

از زخم زبان دشمنان بیمم نیست

از زخم زبان آشنا می ترسم

دردی که دوا ندارد آری سخت است

والله ! ز درد بی دوا می ترسم

امید نظر به مقتدا هست مرا

گر دست ردی زند مرا می ترسم

“ناصح” ز سر صدق و صفا می گوید

از آن که ندارد او حیا می ترسم

“ناصح گلستانی”

انتهای پیام

۱۴۰۲/۱/۱۲