کدخبر:۶۰۹۴۶

البرزگلستان/

فی النصیحه

بیا خود را، بیاخود را؛ بیا ایدوست پیدا کن
بزن گلباده ی توحید و کام دل گوارا کن
حذر کن از سخن چینی که او هرگز نمی ارزد
ز هر که، کو ترا از حق گریزاند پروا کن
در این دنیا مکن بخل از تواضع تا که بتوانی
دل خود را به عشق خدمت مخلوق؛ دریا کن
خدا داند که از اهل تملق سخت بیزارم
منافق پیشگان را تا که بتوانی؛ رسوا کن
به گمراهی رود هرکس که گردد تابع نفسش
هوا را کن برون از سر بیا جان را مداوا کن
تبری جسته ام از هرچه دشمن؛ فاش می گویم
خطا کرده است خواجه؛ گفته با دشمن مدارا کن
بهار شصتمین را دیدم و گفتم به خود “ناصح”
بیا رهتوشه ی دنیای دیگر را مهیا کن
“ناصح گلستانی”
۱۴۰۱/۲/۸