ضیافت افطاری رئیسجمهور با اصحاب رسانه مورد انتقاد بسیاری از فعالان رسانه قرار گرفت. منتقدان بر این باورند که رفتار و عملکرد مسئولان مربوطه در این زمینه غیرحرفهای و توهینآمیز بوده و از دولت روحانی که همواره بر تعامل و احترام به اهالی رسانهها تاکید کرده است، انتظار رفتار مناسبتری میرفت.
به گزارش خرداد، آنچه بیش از همه این ضیافت را تحت تاثیر خود قرار داده و باعث بسیاری از اعتراضها شده است، عملکرد معاون ارتباطات و اطلاعرسانی دفتر رییسجمهور در نحوه گزینش و دعوت از فعالان رسانهها و برگزاری این ضیافت و البته پاسخش به برخی انتقادها بود است؛ بهخصوص آنجایی که گفته بود “اجازه نمیدهم کسی با تهدید، کنار منتخب ملت عکس یادگاری بگیرد”. بابک دربیکی، مشاور وزیر ارشاد و رئیس مرکز روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که عضو ستاد انتخاباتی حسن روحانی نیز بوده است، درخصوص این اعتراضها، ضمن پذیرش تلویحی برخی انتقادها به عملکرد غیرحرفهای مسئولان مربوطه در این خصوص، معتقد است که انتقاد برخی رسانهها نیز “از حیطه نقد عملکرد خارج شد و بهحوزه خصوصی و فردی وی کشیده شد.”
وی در گفتوگو با «خرداد» گفت: “اگر… برخی مسئولان برگزاری مراسم مورد بحث، در عملکردشان در دعوت از مدعوین نمره خوبی نگرفته باشند، اما به ضرس قاطع میتوانم بگویم که برخی رسانهها، با سوءاستفاده از فضای نقد منصفانه، با عبور از نقد عملکرد و شخصیکردن مساله، متاسفانه اخلاق رسانهای را باختند.”در ادامه مشروح گفتوگوی مشاور وزیر ارشاد با «خرداد» را میخوانید:
اخیرا ضیافت افطاری رئیسجمهور با اصحاب رسانه برگزار شد اما این ضیافت حواشیای برای دولت ایجاد کرد و بسیاری از اهالی رسانه نسبت به نحوه برگزاری این مراسم و بهخصوص دعوت از مدعوین انتقاد داشتهاند و گفتهاند که رفتار مسئولان مربوطه سلیقهای بوده است.
نکته اول این که در مراسمی که سالی یک بار برگزار می شود و ظرفیت سالن هم محدود است، برای دعوت از مدعوین، هر چه هم شاخصهای دعوت دقیق باشد، باز هم سلیقه نقش ایفا میکند. بنده هم اگر بهجای مسئولان برگزار کننده بودم، هرچه هم دقیق و بر اساس شاخص های مشخص و روشن عمل میکردم، اما در نهایت مجبور میشدم در مواردی بر اساس سلیقه و گرایشات شخصی خودم عمل کنم که قطعا تفاوتهایی با لیست ضیافت افطار موردنظر داشت که باز هم احتمالا موجب دلخوری و یا گله برخی از همکاران و اصحاب رسانه میشد. در عین حال، طرح نقد به آن مراسم از این منظر، یعنی بحث سلیقهای رفتارکردن در دعوت افراد و پرداختن گسترده به آن در رسانهها و شبکههای اجتماعی و تاکید بیش از حد بر آن، نکته مهمتری را تحتالشعاع قرار میدهد و آن هم این پرسش است که اساسا هدف این دیدارها فقط خوردن افطاری در کنار برخی مقامات ارشد دولت و نیز شنیدن یک سخنرانی است یا هدف مهمتری را تعقیب میکند؟ نگاهی که از رسانههای جدی انتظار میرود به آن بپردازند؛ زیرا به نظر من این نگاه است که میتواند سازنده باشد و کمک کند که سال آینده این مراسم بهتر برگزار شود. نکتهای که در سایه بحث موجود در رسانهها اصلا دیده نشد. نکته دیگر در این خصوص اینکه در کنار نقدهای وارد شده، اتفاق تاسفباری افتاد و آن هجمه به معاون ارتباطات و اطلاعرسانی دفتر رییسجمهور بود که از حیطه نقد عملکرد خارج شد و به حوزه خصوصی و فردی وی کشیده شد. هجمهای که همراه اتهامهای اثبات نشده بود و آبرو و حیثیت افراد را هدف قرار داد؛ آبروی افرادی که خود از بدنه رسانهها برخاستهاند. اگر بنا به فرض بپذیریم برخی مسئولان برگزاری مراسم مورد بحث، در عملکردشان در دعوت از مدعوین نمره خوبی نگرفته باشند، اما به ضرس قاطع میتوانم بگویم که برخی رسانهها، با سوءاستفاده از فضای نقد منصفانه، با عبور از نقد عملکرد و شخصیکردن مساله، متاسفانه اخلاق رسانهای را باختند.
اما از دولت آقای روحانی که همواره شعار تعامل و احترام به رسانهها سر میدهد، چنین رفتارهایی دور از انتظار بود، بهنظر شما این مسئله بخاطر این نیست که افرادی در بدنه دولت وجود دارند که همسو با گفتمان و شعارهای دولت روحانی نیستند؟
بنده نمیخواهم از عملکرد کسی در این حوزه دفاع کنم و یا آن را نقد کنم، چون نه مسئولیتی در این زمینه دارم و نه در کم و کیف ماجرا هستم. من بیشتر به بازتابهای رسانهای میپردازم و آنها را بررسی میکنم. اما واقعا آیا به صرف این که کسی روزی درستاد فرد دیگری بوده، آیا دولت باید از تخصص وی خود را محروم کند؟ به نظر بنده از این زاویه نقد کردن، ما را به نتیجهای نمیرساند. بهتر است سیاستها و عملکردها را نقد کرد وگرنه بنده نیتسنج ندارم که ببنیم تیم اطلاعرسانی دولت اعتقادی به دولت فعلی دارد یا نه. اما میتوان عملکرد و سیاستها را نقد کرد. فکر کنم این حرف را حداقل از من میتوانید بپذیرید چرا که سابقه من هم از نظر سیاسی و هم از نظر انتخاباتی و نسبت بنده با اعضای ارشد دولت روشن است و سابقه سایر دوستان هم در تیم اطلاعرسانی دولت هم روشن؛ اما از یاد نبریم همه الان کارگزاران یک دولت هستیم؛ فارغ از این که قبلا چه بوده و در آینده چه خواهیم بود. به نظر من تضعیف کارگزاران دولت، تضعیف کل دولت و شخص رییسجمهور است. گرچه اصلا نباید نسبت به نقد سیاستها و عملکرد تیم اطلاع رسانی دولت بیتفاوت بود و نقد جدی آن از ضروریات است.
عملکرد تیم اطلاعرسانی دولت همواره مورد انتقاد جدی اهالی رسانه و بهخصوص نیروهای حامی دولت بوده است. نمونه بارز آن، رفتار اخیر معاون ارتباطات و اطلاعرسانی دفتر رییسجمهور با رسانههای حامی دولت است. بهخصوص اینکه گفته بود “اجازه نمیدهم کسی با تهدید، کنار منتخب ملت عکس یادگاری بگیرد”. آیا این توهین به اهالی رسانه نبود؟
به هر حال نمیتوان به صرف یک اظهارنظری که فرد ممکن است در شرایط خاصی کرده باشد، کل عملکرد فرد را زیر سوال برد. بنده معتقدم که آن جمله را باید در همه شرایطی که در آن گفته شده سنجید. گرچه این جمله به همین شکل و بدون توجه به زمینههای آن میتواند متضمن توهین تلقی گردد اما انصاف نیست آن را بدون توجه به زمینههای بحث که بنده از آن بیاطلاعم مورد ارزیابی قرار دهم.
بهنظر شما به تیم اطلاعرسانی دولت نقدی وارد نیست؟
الان بنده در دولت هستم و برای نقد تیم اطلاعرسانی، راههای خیلی روشن اداری وجود دارد و دستم به همه مسئولان هم میرسد که انتقاداتم را از آن طریق به گوش مسئولان برسانم. قطعا اگرنقد بنده مبتنی بر منطق روشن و درستی بنا شده باشد و نحوه ارائه آن هم درست باشد، در دولت گوش شنوا هست که بتوانم به آنها بگویم و نیازی به رسانهای کردن آن نداشته باشم. شما اگر نقدی به برادرتان دارید آن را در خیابان جار نمیزنید که آبرویش هم به خطر بیفتد و دستاویزی برای دیگران شود.
بارها این انتقادها چه در جلسات داخلی و چه در سطح رسانهها مطرح شده است اما گویا در دولت گوش شنوایی برای این انتقادها وجود ندارد چه اگر وجود داشت این حاشیهها بهوجود نمیآمد.
بازی سیاست بازی ممکنهاست و دیکته نانوشته غلط ندارد. آنقدر که خودم به عملکرد خودم در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نقد دارم، به عملکرد تیم دفتر رئیسجمهور نقد ندارم. من اول باید بتوانم درون خودمان را اصلاح کنم. همه به هم زنجیروار وصل هستیم. کسی که نمیتواند به من از نظر نزدیکی فکری به دولت خدشه وارد کند و یا رابطهام با مقامات، اما با وجود این، من نمیتوانم بگویم عملکرد بهتری از تیم اطلاعرسانی دولت داشتهام. عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت/که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت/ من اگر خوبم و گر بد تو برو خود را باش/هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت
https://alborzegolestan.ir/?p=5341