مقاله/سیزده بدر دردهه شصت یساقی / کردکوی: از عبدالرضا میاندره

کدخبر:۶۰۱۲۸

البرزگلستان/

سیزده بدر در یساقی

سیزده بدر در یساقی همانند همه نقاط ایران با شکوه بود. به اصطلاح آخرین روز جشن های نوروزی با رهاکردن سبزی در اب روان به اتمام می رسید.

مراسم سیزده بدر در آن دوران و شاید در دهه چهل شمسی یک مراسم «یک روزه» نبود بلکه حداقل سه روز و حداکثر ۵ روز بطول می انجامید. مراسم از روز قبل از سیزده بدر شروع می شد و به «چهاردهم روشنوا» و «پانزدهم النگ امام» ختم می شد. آن روزها غصه و غم کمتر بود و بخاطر تحولات آرام و بطئی سیاسی و تکنولوژیک بقول محمود دولت آبادی کسی غصه نمی خورد زیرا تا برف نیامده آدم پارو بدست نمی گیرد و پشت بام نمی رود. مردم اول و پایان فیلم ها را می دانستند و به اصطلاح امروزی ها فیلم ها پایان باز نبود.

آنچیزی که ما دهه پنجاهی ها و شصتی ها به یاد داریم، آن است که غروب روز دوازدهم ، میرزا کاووسی متولی مسجد بالا یا پایین که صدای نه چندان خوش آهنگی داشت، میکروفن دو مسجد را بدست می گرفت و مردم را دعوت می کرد تا در روز ۱۳ نورز در مزار آق امام برای «بدرکردن» سیزده حاضر شوند.

القصه مردم آئین سه یا ۵ روزه سیزده بدر را با روز سیزدهم که احتمالا در آق امام برگزار می شد شروع می کردند. مردم با اسب و ارابه و هر وسیلیه ای که داشتتند به سمت آق امام حرکت می کردند. در آق امام که مزار قدیمی با سنگ نوشته های چندصدساله است، آرامگاه یکی از مشایخ نقشبندیه و یا یکی از مکانهای و توقف گاههای شیخ نقش بندیه نیز قرار دارد. این مزار قدیمی مورد احترام اهل سنت و شیعه است. گفته می شود مزار مردم شهر عدل آباد که بر اثر شیوع وبا یا طاعون در دوره صفویه از بین رفت نیز در همین مکان واقع بود.

برنامه های این چند روز نیز بدینگونه بود که مردم غذای خانگی درست می کردند و یا بصورت جمعی آشی را سرپا می کردند. در آق امام مثل همه جا ، دختران و زنان بازی مخصوص خود بنام «وسط بازی و طناب بازی» انجام می دادند و مردها نیز کمی دورتر به ایفای نقش یا تماشای مراسم «کشتی گیری با شال و توپ کل بازی » می پرداختند.

روز چهاردهم نیز به «چهاردهم مساده یا چهاردهم روشنوا» معروف بود که اکثر مردم از اکثر نقاط و روستاهای شرق و غرب گرگان تا بهشهر به زیارت دو امام زاده روشن آباد می آمدند. و در این جا نیز مراسم رقص محلی ، کشتی گیری و توپ کل بازی انجام می شد.
البته در روزگار کنونی این رسم از میان افتاده است و تنها «گودارها و یا جوکی ها» در روز ۱۴ فروردین از اکثر نقاط مازندران و گلستان برای زیارت این مزار گردهم جمع می شوند.

روز پانزدهم نیز مردم به النگ امام سر می زدند. در این روز نیز همان بازی ها تکرار می شد و یاد و خاطره ای خوش به یادگار نقش می بست .

یساقیات خاطرات قدیمی را بازگو می کند
انتهای پیام

نوشته شده توسط البرزگلستان در شنبه, ۱۳ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۲:۰۶ ب.ظ

دیدگاه