نصیحت نامه گلستانی/ای جان! مومن درختی را ماند که میوه دهد؛

کدخبر:۴۸۹۹۹
ای جان!
مومن درختی را ماند که میوه دهد؛
زمینی را ماند که محصول دهد؛
دریا را ماند که تولیدش نه تنها به سطح و عمقش محدود نیست بلکه تولید باران می کند و از سطح به اوج می رسد و بهره اش اهل زمین [انسان،حیوان،گیاه،جانداران وجانوران] را مرحمت می کند.
بکوش بهره مندشوی و بهره رسانی! چنانکه خداوند در وصف مومن فرمود:”
مَثَلُهُمْ فِی التَّوْرَاهِ ۚ وَمَثَلُهُمْ فِی الْإِنْجِیلِ کَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَىٰ عَلَىٰ سُوقِهِ یُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِیَغِیظَ بِهِمُ الْکُفَّارَ ۗ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَهً وَأَجْرًا عَظِیمًا.”
این وصف حال آنها (مومنین) در کتاب تورات و انجیل مکتوب است که (مثل حال آن رسول) به دانه‌ای ماند که چون نخست سر از خاک برآورد جوانه و شاخه‌ای نازک و ضعیف باشد بعد از آن قوّت یابد تا آنکه ستبر و قوی گردد و بر ساق خود راست و محکم بایستد که دهقانان را (در تماشای خود) حیران کند (همچنین محمد صلی اللّه علیه و آله و سلم و اصحابش از ضعف به قوّت رسند) تا کافران عالم را (از قدرت و قوّت خود) به خشم آرند. خدا وعده فرموده که هر کس از آنها ثابت ایمان و نیکوکار شود گناهانش ببخشد و اجر عظیم عطا کند.

احمدرضااحمدی
ناصح گلستانی

نوشته شده توسط البرزگلستان در سه شنبه, ۱۲ اسفند ۱۳۹۹ ساعت ۵:۰۶ ق.ظ

دیدگاه