گفتاری پیرامون برخورد و مواجهه با سوگواران و خانواده های داغدیده با تاکید بر “شیوع ویروس کرونا”?✍ سید امیر میرفندرسکی
? گفتاری پیرامون برخورد و مواجهه با سوگواران و خانواده های داغدیده با تاکید بر “شیوع ویروس کرونا”?
مرگ را باور نمی کنیم،که خود،حیات دیگری ست..
در طول دوران حیات بشر، مساله سوگ و داغدیدگی، از دردناک ترین وقایع زندگی انسانها به شمار می رود. از دست دادن هر یک از اعضاء خانواده، دوستان و اقوام، بخاطر علقه های عاطفی موجود، برای همه انسانها ناخوشایند و با بار عاطفی همراه است.
مرگ، اعم از طبیعی که بدلیل کهولت سن رخ خواهد داد و یا بواسطه اتفاقهای ناگهانی و رخدادهایی نظیر بیماری و….،چنان فشار روانی را بر بازماندگان، به ویژه اعضاء خانواده متوفی وارد خواهد ساخت که معمولا روال طبیعی زندگی و عملکرد اجتماعی و روانی آنها را با اختلال مواجه می سازد. در این میان، برخورداری افراد از مهارتهای زندگی اجتماعی و نحوه مواجهه و پذیرش موضوع در کنار میزان آگاهی و همراهی دوستان و آشنایان، نقشی اساسی در طی نمودن مراحل پس از سوگ،برای بازماندگان خواهد داشت.
اکنون که بواسطه شیوع “ویروس کرونا” موسوم به کووید۱۹ در کشور و به تبع آن در شهر های بزرگ و کوچک استان، سلامت جسمانی و بهداشت روانی و اجتماعی همگان در معرض خطر واقع شده و متاسفانه تعدادی از شهروندان عزیز، در این ایام، به رحمت ایزدی پیوسته اند، ضمن پذیرش و تسلیم در برابر مشیت الهی، ضرورت دارد با نگاهی عالمانه و به دور از هرگونه قضاوت ارزشی نسبت به این موضوع نگریسته شود، چرا که به کرات ملاحظه گردیده، هر گونه مرگ و میری که در این ایام رخ می دهد را بر اثر عدم آگاهی، به “ویروس کرونا” مرتبط دانسته و متاسفانه برخی از افراد، به داستان سرایی و ربط و پیوند دادن علت فوت به ویروس جدید الورود به کشور ،می پردازد که این مساله علاوه بر ایجاد تشویش خاطر شهروندان، باعث مکدر ساختن خاطر بازماندگان و وابستگان مرحومان خواهد شد.
با نگاهی به پیرامون خود، نیک متوجه خواهیم شد، اغلب متوفیان این ایام مبتلا به یک یا چند بیماری زمینه ای نظیر دیابت مزمن، برونشیت، آسم و تنگی نفس، مشکلات مزمن کلیه و دیالیز ،سرطان و…بوده اند که با ابتلا به یک سرماخوردگی و متعاقب آن،تشدید وضعیت ریوی و پایین آمدن سطح ایمنی بدن، در وضعیت ویژه قرار گرفته که علیرغم تلاش های ارزشمند کادر پزشکی و درمان، متاسفانه حیات ایشان به پایان رسیده و به معبود خویش پیوسته اند.
نکته حائز اهمیت اینجاست که همگان وظیفه داریم از هرگونه برچسب و قضاوت در خصوص علت بیماری پرهیز نموده و با روشن بینی و درک صحیح از موضوع، با رعایت اصول پیشگیری،با بازماندگان همدردی و همنوایی نماییم.
در پایان این مقال، با گرامیداشت یاد و خاطر کلیه عزیزانی که در ایام کنونی به رحمت ایزدی پیوسته اند، از تمامی سروران گرامی درخواست می گردد، با تامل در این نوشتار، در تامین بهداشت روانی داغدیدگان روزها و هفته های اخیر، تلاش نموده و خدای ناکرده با بیان نظرات غیرکارشناسی، باعث رنجش خانواده های سوگوار را فراهم ننمایند.
ایام دلهره آور “ویروس کرنا ” با تمام مصائب آن، به پایان خواهد رسید،اما تلاش کنیم با تغییر نگاه خود و حمایت از مصیبت دیدگان و همراهی و همدلی با ایشان، چون همیشه و هنوز، جلوه های بدیعی از روح انسان دوستی را در جامعه به تصویر بکشیم.
✍ سید امیر میرفندرسکی
نوشته شده توسط البرزگلستان در شنبه, ۱۷ اسفند ۱۳۹۸ ساعت ۲:۰۶ ب.ظ
